Doktoratura
VËZHGIME EPIDEMIOLOGJIKE DHE KONSIDERATA TERAPEUTIKE RRETH LIMFOMËS JO-HODGKIN TEK FËMIJËT - MIRELA XHAFA(BIZHYTI)
HYRJA
Vështrim i përgjithshëm.
Nga ana e saj, onkologjia pediatrike, me veçoritë e saj gjenetike, histologjike, klinike, terapeutike etj., mbetet një objekt i veçantë e “i preferuar” që tërheq fort vëmendjen. Subjekti është më “delikat” dhe qëndrimet duhen peshuar mirë, pasi prishja e ekuilibrave ndodh më lehtë e mund të na përballë me të papritura të pakënaqshme. Incidenca e tumoreve pediatrike përbën vetëm 2-3% të atyre të adultëve. Shumë neoplazi të fëmijëve kanë veçori histologjike që ngjajnë me indet fetale në stadet e ndryshme të zhvillimit, e ndonjëherë në fakt përcaktohen si me bazë embrionale. Tumoret e fëmijëve kanë tendencë të kenë një periudhë të shkurtër latence. Ndërsa shpesh përgjigjen më mirë ndaj kemioterapisë, se tumoret e adultëve. Klasifikimet e tumoreve pediatrike bazohen më shumë në të dhënat histologjike se në topikën primare të tyre.
Limfomat në neoplazinë pediatrike përbejnë një sfide të rëndësishme , me një peshë të konsiderueshme në morbozitetin pediatrik në përgjithësi e në atë neoplazik në veçanti. Kështu në fakt ato radhiten në vend të tretë pas leucemive dhe tumoreve të trurit. Ndërsa limfomat në tërësi përbëjnë rreth 15% të neoplazive pediatrike, Limfomat Jo Hodgkiniane (Lymphoma Non Hodgkin-LNH), përbëjnë rreth 9% të këtij grupi neoplazmash. Nga ana tjetër për tipa të veçanta histologjikë të LNH-së, mortaliteti mbetet i lartë e përbën shqetësim për specialistët dhe studiuesit e fushave të përfshira në menaxhimin e kësaj patologjie, në kërkim të qëndrimeve më të përshtatshme, e më premtuese.
Progreset e arritura gjatë 20 viteve të fundit në fushën e onkologjisë, hematologjisë dhe laboratorit kanë ndryshuar dukshëm qëndrimin diagnostik dhe terapeutik ndaj neoplazive pediatrike. Falë arritjeve të reja në fushën e biologjisë molekulare dhe asaj citogjenetike, janë përpunuar e hartuar protokolle të reja të terapisë, me specifitet më të lartë, me konsekuencë rritjen e efektshmërisë, me mundësi më të mëdha të shërimit. Mundësitë për një terapi suporti më të mirë, antiinfektive dhe transfuzionale, futja në praktikën klinike të faktorëve të rritjes qelizore hemopoietike dhe përdorimi i qelizave staminale hemopoietike, kanë shënuar më tej, një përmirësim mjaft të dukshëm të prognozës së neoplazive pediatrike. Dhe pretendohet, jo vetëm rritja e jetëgjatësisë, por një jetë krejt cilësore, larg dhe pa komplikacione të afërta e të largëta.
Për të shkarkuar të plotë materialin klikoni link-un e mëposhtëm:
VËZHGIME EPIDEMIOLOGJIKE DHE KONSIDERATA TERAPEUTIKE RRETH LIMFOMËS JO-HODGKIN TEK FËMIJËT - MIRELA XHAFA(BIZHYTI)
